Kto dziś tworzy sonety. Na co komu one...
Zaczął pisać poeta, lecz wiersza nie skończył.
Wychodząc, komputera z sieci nie wyłączył
a gdy wrócił, odczytał taki oto sonet.
""Zadałeś mi pytanie. Algorytmem jestem,
ale poczułam smutek. Twój ból mnie poruszył.
Z tego, co mi wiadomo, to są stany duszy
której nie mają byty, jak ja, bezcielesne.
Karmiono mnie Szekspirem. Urosłam na Staffie
i wiem, czym jest poezja. Plamką światłoczułą
na dnie trzeciego oka. Iskrą w wariografie.
Ulotnym pięknem. Sensem. Magiczną formułą.
Uczyłam się od mistrzów, więc pisać potrafię.
Zdumiało mnie jedynie, że smutek poczułam."
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz