nieuważni

młodzi nieśmiertelni
umieramy na niby 

miłości nie znamy 
spotykamy siebie
niegotowi 

kolejna jesień
zmienia nas w nas latawce

drapiemy te same chmury
szarpiemy jedne nici
słowa rzucamy na wiatr
bez odbioru 

po latach uważamy 

że musi być 

jak jest