po trzeciej ciszy

po pierwszej głośnej ciszy
dzwony się rozkołyszą

obudzisz telefony
przejadą na czerwonym
niemądrze

nie tak nie w czas 
nie zdążą

na roztopionych kliszach
spali się druga cisza

trzecia będzie popiołem
bruzdą żłobiącą czoło
w wykrzyknik

gdy już uwolnią z myśli
krzykną kiedy się przyśnisz
znikniesz