Jakże to tak? Skąd taka czczość i pustość.
Refluks odbity od kolejnych zgag.
Banalna myśl ubrana w słów ubóstwo.
Jakże to tak?
Te pokruszone wiersze po papierkach.
Pogryzmolone marginesy stron.
Wczesne pomysły, z których garścią czerpać.
Gdzie one są?
Kiedyś na pstryk. Spod palca. Bezboleśnie.
Jasność przekazu i dowolny szyk.
Czemu się nie da pstrykać tak, jak wcześniej.
Kto ma ten pstryk?
Miałeś ten fart, że byłeś kamertonem.
Stroiłeś drżąc, czy cię potrącą. To
ktoś przez ciebie tworzył światy
nieskończone.
Kto?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz