O CZYM TO JEST

to jest wiersz o tobie o mnie o cierpiących na insomnię

to jest wiersz o takich ludziach którym kończy się już czas

o tych którzy stojąc z boku cenią sobie święty spokój

to przypowieść o prorokach w których płomień wiary zgasł

to jest rzecz o pustych kłosach o rzucaniu słów na wiatr

to jest wiersz o wielu z nas

to historia przemilczenia zaniechania przyzwolenia

na stopniowe wprowadzanie w wielkich kwestiach małych zmian

gotowano cię jak żabę pogodziłeś się z układem

od jakiegoś czasu nawet akceptujesz taki stan

to pamiętnik niepamięci dziennik wywabiania plam

daty wymazałeś sam

to jest wiersz popity wódką który upił się na smutno

odkładałeś go na jutro to twój kac psychiczny niż

to jak czkawka tylko przestrach może zmusić cię byś przestał

żebyś wreszcie ruszył z miejsca i ocenił bezmiar zgliszcz

taki wiersz to kamyk w bucie trudno z nim pod rękę iść

on jest jak na dupie pryszcz

wiesz od kogo dowiadujesz się zbyt późno jakim chujem

mogłeś stać się nie pojmując że oblałeś życia test

przecież nic o tobie nie wiem dowiedziałeś się od siebie

zawsze miałeś taką wiedzę i to najsmutniejsze jest

a ten wiersz to dzwon na trwogę z nim pod górę w noc i deszcz 

o tym także jest ten wiersz