czy to naprawdę tak trudno pogodzić
gipsowy krasnal w cieniu z białym karłem
wszystkich czekają przepiękne ogrody
nikt nie umiera i nikt się nie rodzi
splątane struny tworzą jedną harfę
czy to naprawdę tak trudno pogodzić
tu nic ze wszystkim w nicość nie odchodzi
tylko się kryje za księżyca garbem
gdzie najpiękniejsze czekają ogrody
czas jest iluzją śmierć życiu nie szkodzi
światło ma w sobie blask ciemność i barwę
z matematyką trudno się nie zgodzić
nie muszę liczyć pozostałych godzin
wszak nie prosiłem ani się uparłem
wszystkich czekają przepiękne ogrody
tutaj przez chwilę pomarszczony młodzik
lecz to nie koniec jeszcze się ogarnę
z matematyką trudno się nie zgodzić
przepiękni ludzie mają tam ogrody
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz