SIEĆ

po sieci krąży zagubiony człowiek

pośród podobnie pogubionych ludzi 

mówi o sobie że sens życia zgubił

nie wie co dalej liczy na podpowiedź

sieć jest pojemna nietrudno o mistrza

nikt się nie przyzna że jest szarlatanem

dopóty krąży człowiek zaplątany

aż zauważy że jest w punkcie wyjścia

skąd wyjścia nie ma przykryto je siatką

droga do źródła w dolinie krzemowej

była przynętą pragnienie pułapką

zwierzyną łowną zadufany człowiek

wciąż niewierzący że można tak łatwo

samego siebie we własną sieć złowić